بررسی تاثیر توسعه مالی بر رشد اقتصادی کشورهای در حال توسعه نفتی و غیرنفتی

این پژوهش نشان می دهد که در کشورهای در حال توسعه، موسسات مالی ضعیف نه تنها اثر کاهنده بر سرمایه‌گذاری دارند بلکه منجر به عملکرد ضعیف و نهایتاً کاهش رشد اقتصادی خواهند شد. لذا در این شرایط نقش دولتها در سرمایه‌گذاری کل و اهمیت بخش خصوصی مشخص خواهد شد. بررسی انجام شده در این پژوهش نشان می‌دهد که  برای در دو گروه کشورهای در حال توسعه صادر کننده نفت و کشورهای در حال توسعه غیرنفتی،  نرخ رشد سرانه در کشور‌های صادر کننده نفتی در مقایسه با غیر نفتی کمتر بوده است، درحالی‌که نرخ سرمایه گذاری در کشور‌های صادر کننده نفتی  بیشتر از متوسط سایر کشورها می باشد. این موضوع  در محافل  اقتصادی به معمائی شبیه است. لذا بررسی این موضوع در این پژوهش با استفاده از مدل ایستای پانل در دوره زمانی 1990 تا 2006 به تخمین، تجزیه و تحلیل داد‌ه‌ها پرداخته و سپس با بهره مندی از استنتاجات آماری به بررسی فرضیات تحقیق اقدام شده است. سپس عدم کارایی و کیفیت پایین موسسات مالی و واسطه گران مالی به عنوان عامل اصلی مورد بررسی قرار گرفت که البته عواملی چون بیماری هلندی، سهل انگاری در امر آموزش، نسبت ضعیف سرمایه انسانی به فیزیکی از جمله عوامل موثر در این موضوع شناسائی گردیده و آثار آنها بطور تطبیقی بررسی گردید مهمترین نتیجه این بررسی این است که  اگر نفت به عنوان یک منبع مازاد در نظر گرفته شود، آنگاه منجر به قویتر شدن رابطه توسعه مالی و رشد اقتصادی می شود. به بیان دیگر به درآمد‌های نفتی باید به دید یک پس انداز خصوصی نگریسته شود.